Και πάλι παιδί

Κλειστήκαμε σε λευκά κελιά

Που τα ονομάσαμε ιδέες

Και αν δε πεθάνουμε για αυτές

Θα λέμε

Ψιθυριστά

Μόνο ψιθυριστά

Σ αγαπώ

Ο ένας στον άλλον

Για πάντα

Καταδικασμένοι

Να γίνουμε

Αυτό που φοβόμασταν μικροί

Κι όμως

Θα μαλώσω ξανά

με τα παιδία

Για το ποιος θα τα φιλάει

Κι όμως

Πάλι εγώ θα τα φιλάω

Ένα ένα

Αργά

Μέχρι το πεντακόσια

Κι όμως

Έγινα αυτό που οι γονείς μου

Μου μάθανε να φοβάμαι

Κι όμως

Ονειρεύομαι ακόμα μαμά

Όσο και αν θέλεις

Να με κρατάς ξύπνιο

Κι όμως

Αυτά τα τέρατα

που δε κατάφερες ποτέ

να σκοτώσεις

κάτω από το κρεβάτι

είναι αυτά που πασχίζεις πλέον

να τους μοιάσω

Δε μου μένει επιλογή

Θα βάλω φωτιά στο δέρμα μου

Για τι βαρέθηκα να καίγομαι από μέσα

Επανάσταση του Εγώ

Η τελευταία μου παράσταση

Αυλαία

Φώτα

Και πάμε