...

...

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Το παραμύθι που δεν άρχισε ποτέ

Σας μιλάω από ένα ασφαλές σημείο
Μιλάω με χρήσιμα λόγια
και άχρηστες λέξεις
Για έναν κόσμο που δε θα δείτε ποτέ
Αδράνεια
και ίσιες γραμμές
Δε φταίτε εσείς
Η αισθητική σας φταίει
και η οπτική σας γωνία
Μπορείς  να διαλέξεις
Η ιστορία μου δεν έχει ούτε αρχή
ούτε τέλος
Όπως η ζωή μας
αρχίζει και τελειώνει με αυτό ˙

Είμαι 5 χρονών
5 χρονών
Έχω πληγές στα δάχτυλα
Και φτύνω αίμα
Δε κλαίω
Οι φίλοι μου είναι νεκροί
Είμαι 12 χρονών
12 χρονών
Μου μάθανε να διαβάζω
Μέχρι να μην αντέχω άλλο
Φοράω παπούτσια μέσα στο σπίτι μου
Αθλητικά
Επειδή δε μπορώ να τρέξω
Στον δρόμο
Είμαι 30 χρονών
30 χρονών
Είμαι χρήσιμος μου είπαν
Αλλά νιώθω αριθμός
Ένα ψηφίο
Ανάμεσα σε 4 άσπρους τοίχους
Είμαι 63 χρονών
63 χρονών
Δε νιώθω τίποτα
Ακόμα να μάθω πώς να αγαπάω
Θα φταίει που δεν άλλαξα
Δε κλαίω
Δε μπορώ άλλωστε
Είμαι νεκρός από την γέννα μου
Προσπάθησε να δεις
Και ίσως καταλάβεις
Μη φοβάσαι να γδυθείς μπροστά μου
Ήμαστε γυμνοί από την πρώτη μας μέρα
Και μέσα στο σκοτάδι
Μόνο εμείς θα φωτίζουμε
το παραμύθι

που δεν άρχισε ποτέ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου