Ζαλισμένο άρθρο 334

Στη υγειά μας μωρό μου.

Πως περνάς ;

Σήμερα θυμήθηκα

τα χρώματα που έβλεπα

στο κεφάλι σου.

Και άλλα τόσα που ένοιωσα.

Τι είμαι ακριβώς ;

Μπορείς να με ορίσεις ;

Ζω την κάθε μου μέρα

σαν αύριο να ξημερώνει Δευτέρα.

Με το ίδιο άγχος.

Από το δημοτικό.

Αλλά σήμερα είναι Παρασκευή.

Και σαν Παρασκευή θα την ζήσω.

Βρες την λογική στις λέξεις μου.

Με είπαν εύκολο

χωρίς να ξέρουν

πόσο δύσκολο μου είναι.

Δεν έχω πάρει τίποτα.

Μπορώ να στο ορκιστώ.

Μόνος νοιώθω γαμώτο.

Θα καταλάβεις την ζωή μου

όταν σου βάλω ένα πιστόλι

στο στόμα

και σου πω τραγούδα.

Πως νιώθεις ;

Είναι αρκετά ρεαλιστικό ;

θα μετρήσω τον χρόνο σε τσιγάρα

και ουσίες που με διαλύουν.

Σε αντικατέστησα με ουσίες μωρό μου.

Τις ίδιες ψευδαισθήσεις μου προκαλούν

αλλά χωρίς να με σκοτώνουν αργά.

Μπαμ και κάτω.

Μη μετράς τις τρύπες

στα χέρια μου.

Κάθε μέρα

και μία παραπάνω.

Στο κεφάλι μου κοίτα.

Εκεί θα ανοίξω μεγαλύτερη.

Και βάση Ποινικού Κώδικα

θα σε βγάλω μια και καλή.

Γυαλιά στα χέρια μου

Αίματα στο πάτωμα

Χρώματα στις σκιές μας

Το γκρι σου

δεν υπάρχει πια.

 Έξωση

από το κεφάλι μου.

Βαρέθηκα τις Δευτέρες μας.