...

...

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Χαμένοι στο Περού μέσα σε τραίνα

Είχα να σου πω άλλα τόσα.
Αλλά δε στα είπα.
Ξέρεις.
Όλοι όσοι μου μοιάζουν ξέρουν.
Λόγια κομμένης σκηνής .

Αυτή είναι η τέχνη μου .
Να υπερβάλω
και να κάνω τον μαλάκα.
Για αυτό σου γράφω
και δε στα λέω από κοντά.
Οι πιο περίεργοι άνθρωποι
που γνώρισα ποτέ,
είναι οι επιβάτες ενός τραίνου
χωρίς πόρτες
και προορισμό.
Καταλαβαίναμε ο ένας την σιωπή του άλλου.
Αλλά κολλούσαμε στα λόγια.
Μάλλον εγώ φταίω πάλι.
Θα ράψω το στόμα μου
και θα μιλάω από τα μάτια.
Στοπ.
Δε μου άρεσε.
Πάμε πάλι από την αρχή.
Θα μείνεις εδώ μέχρι να το πετύχω.
Κάποια μέρα θα σε κοιτάω
και θα βλέπω το κενό.
Τα φώτα έσβησαν.
3
2
1

Πάμε πάλι από την αρχή.