...

...

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Κάπου πίσω από το ουράνιο τόξο

Αισθητική νοσοκομείου
Παντού               
Και δε μπορώ να ταυτιστώ
Άσπρο παντού
Μπορείς να δεις την ζωή σου
Μέσα από την μπλούζα μου
Την ζωή που δεν έζησες
Και άλλες τόσες
Που δεν προσπάθησες να ζήσεις
Φτάνει για σήμερα
Η παθητική μου στάση
Τα καταστρέφει όλα
Όλα όσα ζήσαμε
Και αυτά που λέγαμε
 ότι θα καταφέρουμε
μα δε καταφέραμε τίποτα
Και χορεύουμε στον δρόμο
Στο ρυθμό της
Τζούντι Γκάρλαντ
Με έναν ψυχαναγκασμό στα μάτια
Μη τυχών
Και διαφέρουμε από το σύνολο
Ένα σύνολο κανόνων
Και διαταγών
Ήμαστε άχρηστοι
Άχρηστοι
Κοίτα
Το βλέπω καθαρά πλέον

Φάγαμε τη ζωή μας κλαίγοντας
Επειδή λέει δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα σωστά
Όσο άχρηστος και αν νοιώθω
Όσο μικρός και αν φαίνομαι
Κάπου πίσω από το ουράνιο τόξο
Θα διαλέξω εγώ τον θάνατό μου
Δε θα κάτσω άλλο να κλαίγομαι

Τώρα όμως μιλάω για σένα
και για μένα
Αν περάσεις καμιά βόλτα από εδώ
Και σου λείψω ξαφνικά
Ψάξε με
Θα είμαι κάτω από το χρώμα σου
Εκείνο το χρώμα
που μυρίζει παράνοια
Ανάβω τσιγάρο
Και σου χαμογελάω
Καληνύχτα

Θα τα πούμε σε μια άλλη βροχή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου